Ghazal No. 432: Intoxicated by the cup of my love, cupbearer, give me more wine.

غزل شماره ۴۳۲: مخمور جام عشقم، ساقی بده شرابی

Intoxicated by the cup of love, O cupbearer, give me wine

Fill the goblet, for without wine, the gathering has no charm

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی

پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

The description of her moon-like face cannot be hidden behind a veil

Minstrel, play a tune, and cupbearer, give me wine

وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید

مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی

My posture became bent like a ring, so after this, O rival

Do not drive us away from this door to any other

شد حلقه قامت من تا بعد از این رقیبت

زین در دگر نراند ما را به هیچ بابی

We are in anticipation of seeing you and full of hope

In the coquetry of union with you, we are in a dream and reverie

در انتظار رویت ما و امیدواری

در عشوه وصالت ما و خیال و خوابی

Intoxicated by those two eyes, where is a cup for me

Sick for those two ruby lips, I finally need a reply

مخمور آن دو چشمم آیا کجاست جامی

بیمار آن دو لعلم آخر کم از جوابی

Hafez, why do you place your heart in the thought of the beloved

When will the thirsty be satisfied with a mirage's glimmer

حافظ چه می‌نهی دل تو در خیال خوبان

کی تشنه سیر گردد از لمعه سرابی