Ghazal No. 432: Intoxicated by the cup of my love, cupbearer, give me more wine.
غزل شماره ۴۳۲: مخمور جام عشقم، ساقی بده شرابی
Intoxicated by the cup of love, O cupbearer, give me wine
Fill the goblet, for without wine, the gathering has no charm
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی
The description of her moon-like face cannot be hidden behind a veil
Minstrel, play a tune, and cupbearer, give me wine
وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید
مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی
My posture became bent like a ring, so after this, O rival
Do not drive us away from this door to any other
شد حلقه قامت من تا بعد از این رقیبت
زین در دگر نراند ما را به هیچ بابی
We are in anticipation of seeing you and full of hope
In the coquetry of union with you, we are in a dream and reverie
در انتظار رویت ما و امیدواری
در عشوه وصالت ما و خیال و خوابی
Intoxicated by those two eyes, where is a cup for me
Sick for those two ruby lips, I finally need a reply
مخمور آن دو چشمم آیا کجاست جامی
بیمار آن دو لعلم آخر کم از جوابی
Hafez, why do you place your heart in the thought of the beloved
When will the thirsty be satisfied with a mirage's glimmer
حافظ چه مینهی دل تو در خیال خوبان
کی تشنه سیر گردد از لمعه سرابی
Ghazal No. 432: Intoxicated by the cup of my love, cupbearer, give me more wine.
Book: Divan of Hafez