Ghazal No. 438: My heart is devoted to the beloved, to the point of sacrifice.
غزل شماره ۴۳۸: سبت سلمیٰ بصدغیها فؤادی
Salma captivated my heart with her tresses
And my soul calls to me every day
سبت سلمی بصدغیها فؤادی
و روحی کل یوم لی ینادی
O beloved, have mercy on my heartless self
And unite me with you despite the enemies
نگارا بر من بیدل ببخشای
و واصلنی علی رغم الاعادی
O beloved, in the sorrow of longing for your love
We rely on the Lord of all servants
حبیبا در غم سودای عشقت
توکلنا علی رب العباد
If you deny me because of my love for Salma
Move that beautiful face out of my path
امن انکرتنی عن عشق سلمی
تزاول آن روی نهکو بوادی
For like the one who loses their heart to the idol of beauty
I am drowned in the sea of love
که همچون مت به بوتن دل و ای ره
غریق العشق فی بحر الوداد
I endure the penalty for seeking your kiss
Your beauty led me astray from all my hopes
به پی ماچان غرامت بسپریمن
غرت یک وی روشتی از امادی
The sorrow of this heart inevitably consumes it
And otherwise, it would not have found joy with you
غم این دل بواتت خورد ناچار
و غر نه او بنی آنچت نشادی
Hafez's heart was entangled in your hair's curls
In a dark night, and God is the guide
دل حافظ شد اندر چین زلفت
بلیل مظلم و الله هادی
Ghazal No. 438: My heart is devoted to the beloved, to the point of sacrifice.
Book: Divan of Hafez