Ghazal No. 438: My heart is devoted to the beloved, to the point of sacrifice.

غزل شماره ۴۳۸: سبت سلمیٰ بصدغیها فؤادی

Salma captivated my heart with her tresses

And my soul calls to me every day

سبت سلمی بصدغیها فؤادی

و روحی کل یوم لی ینادی

O beloved, have mercy on my heartless self

And unite me with you despite the enemies

نگارا بر من بی‌دل ببخشای

و واصلنی علی رغم الاعادی

O beloved, in the sorrow of longing for your love

We rely on the Lord of all servants

حبیبا در غم سودای عشقت

توکلنا علی رب العباد

If you deny me because of my love for Salma

Move that beautiful face out of my path

امن انکرتنی عن عشق سلمی

تزاول آن روی نهکو بوادی

For like the one who loses their heart to the idol of beauty

I am drowned in the sea of love

که همچون مت به بوتن دل و ای ره

غریق العشق فی بحر الوداد

I endure the penalty for seeking your kiss

Your beauty led me astray from all my hopes

به پی ماچان غرامت بسپریمن

غرت یک وی روشتی از امادی

The sorrow of this heart inevitably consumes it

And otherwise, it would not have found joy with you

غم این دل بواتت خورد ناچار

و غر نه او بنی آنچت نشادی

Hafez's heart was entangled in your hair's curls

In a dark night, and God is the guide

دل حافظ شد اندر چین زلفت

بلیل مظلم و الله هادی