Ghazal No. 439: Last night, I saw in a dream that the moon rose.

غزل شماره ۴۳۹: دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی

Last night I dreamed that a moon rose

From the reflection of her face, the night of separation ended

دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی

کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

The interpretation came true, the traveled beloved is arriving

Oh, if only you would come through the door sooner

تعبیر رفت یار سفرکرده می‌رسد

ای کاج هر چه زودتر از در درآمدی

Blessed be the memory of my auspicious cupbearer

Who always came with a goblet and a cup

ذکرش به خیر ساقی فرخنده فال من

کز در مدام با قدح و ساغر آمدی

It would be pleasant if you saw your own land in a dream

So that the memory of his company would guide us

خوش بودی ار به خواب بدیدی دیار خویش

تا یاد صحبتش سوی ما رهبر آمدی

If the eternal grace could be obtained by force or gold

The water of Khidr would have been Alexander's lot

فیض ازل به زور و زر ار آمدی به دست

آب خضر نصیبه اسکندر آمدی

Remember that time when from the roof and door

Every moment, messages from the beloved and the lover's letters came to me

آن عهد یاد باد که از بام و در مرا

هر دم پیام یار و خط دلبر آمدی

When did your rival get so much opportunity for injustice

If an oppressed one came to the judge's door one night

کی یافتی رقیب تو چندین مجال ظلم

مظلومی ار شبی به در داور آمدی

What do those who have not traveled the path know of love's taste

Seek a brave heart, the courage will excel

خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق

دریادلی بجوی دلیری سرآمدی

He who led you to stone-heartedness

I wish his foot had struck a stone

آن کو تو را به سنگ دلی کرد رهنمون

ای کاشکی که پاش به سنگی برآمدی

If another had written in Hafez's style

It would have been accepted by the art-loving king

گر دیگری به شیوه حافظ زدی رقم

مقبول طبع شاه هنرپرور آمدی