Ghazal No. 443: Like a cypress, if you sway, do so for a moment in a flower garden.

غزل شماره ۴۴۳: چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری

If you walk like a cypress for a moment in a garden

Every flower will become a thorn out of envy for your face

چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری

خورد ز غیرت روی تو هر گلی خاری

From the infidelity of your locks, every ring is a tumult

From the magic of your eyes, every corner is a sickness

ز کفر زلف تو هر حلقه‌ای و آشوبی

ز سحر چشم تو هر گوشه‌ای و بیماری

Do not go to sleep like my fortune, O intoxicated eye of the beloved

For from every side, the sigh of wakefulness follows

مرو چو بخت من ای چشم مست یار به خواب

که در پی است ز هر سویت آه بیداری

Though my soul is the coin scattered on the dust of your path

For the flowing soul has no value before you

نثار خاک رهت نقد جان من هر چند

که نیست نقد روان را بر تو مقداری

O heart, do not always boast of the locks of the beloved

When you become dark-minded, when will any task open for you?

دلا همیشه مزن لاف زلف دلبندان

چو تیره رای شوی کی گشایدت کاری

My head went, and for a time, this task did not go to my head

My heart was troubled, and you had no sorrow for my distress

سرم برفت و زمانی به سر نرفت این کار

دلم گرفت و نبودت غم گرفتاری

Like a point, I said to him, 'Come into the middle of the circle'

He laughed and said, 'O Hafez, what kind of compass is this?'

چو نقطه گفتمش اندر میان دایره آی

به خنده گفت که ای حافظ این چه پرگاری