Ghazal No. 447: Come, join us, and abandon this grudge.

غزل شماره ۴۴۷: بیا با ما مورز این کینه‌داری

Do not harbor this grudge against us,

For you have the right of long-standing companionship with us.

بیا با ما مورز این کینه داری

که حق صحبت دیرینه داری

Listen to advice, for this pearl is far better

Than that jewel you have in your treasury.

نصیحت گوش کن کاین در بسی به

از آن گوهر که در گنجینه داری

But when will you show your face to the free-spirited?

You who have the sun and moon as mirrors.

ولیکن کی نمایی رخ به رندان

تو کز خورشید و مه آیینه داری

Do not speak ill of the free-spirited, O Sheikh, and be mindful,

For you are harboring a grudge against God's decree.

بد رندان مگو ای شیخ و هش دار

که با حکم خدایی کینه داری

Do you not fear my fiery sigh?

You who wear a woolen cloak (of piety).

نمی‌ترسی ز آه آتشینم

تو دانی خرقه پشمینه داری

Come to the aid of the intoxicated and penniless,

If you hold God dear.

به فریاد خمار مفلسان رس

خدا را گر می‌دوشینه داری

I have not seen anything more beautiful than your poetry, Hafez,

By the Quran that you hold in your heart.

ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ

به قرآنی که اندر سینه داری