Ghazal No. 448: O you who have a place in the alley of the tavern.

غزل شماره ۴۴۸: ای که در کوی خرابات مقامی داری

O you who have a place in the street of the taverns,

Make the most of your time if you have a cup in your hand.

ای که در کوی خرابات مقامی داری

جم وقت خودی ار دست به جامی داری

O you who spend night and day with the hair and face of the beloved,

May you have the opportunity, for you have a pleasant morning and evening.

ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز

فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری

O Zephyr, the burnt ones are waiting on the path,

If you have a message from that traveled beloved.

ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند

گر از آن یار سفرکرده پیامی داری

Your verdant mole is a delightful seed of pleasure, but

Beside its meadow, oh, what a trap you have.

خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی

بر کنار چمنش وه که چه دامی داری

I hear the scent of life from the laughing lip of the cup,

Hear it, O master, if you have a sense of smell.

بوی جان از لب خندان قدح می‌شنوم

بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری

Since you had no constancy in times of faithfulness,

I give thanks that you have constancy in injustice.

چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود

می‌کنم شکر که بر جور دوامی داری

If a stranger seeks a good name from you, what will happen?

You are the one who has a name in this city today.

نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود

تویی امروز در این شهر که نامی داری

Enough, your dawn prayers will be a companion to the soul,

You who have a night-rising servant like Hafez.

بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود

تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری