Ghazal No. 448: O you who have a place in the alley of the tavern.
غزل شماره ۴۴۸: ای که در کوی خرابات مقامی داری
O you who have a place in the street of the taverns,
Make the most of your time if you have a cup in your hand.
ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری
O you who spend night and day with the hair and face of the beloved,
May you have the opportunity, for you have a pleasant morning and evening.
ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز
فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری
O Zephyr, the burnt ones are waiting on the path,
If you have a message from that traveled beloved.
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
Your verdant mole is a delightful seed of pleasure, but
Beside its meadow, oh, what a trap you have.
خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی
بر کنار چمنش وه که چه دامی داری
I hear the scent of life from the laughing lip of the cup,
Hear it, O master, if you have a sense of smell.
بوی جان از لب خندان قدح میشنوم
بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری
Since you had no constancy in times of faithfulness,
I give thanks that you have constancy in injustice.
چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود
میکنم شکر که بر جور دوامی داری
If a stranger seeks a good name from you, what will happen?
You are the one who has a name in this city today.
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری
Enough, your dawn prayers will be a companion to the soul,
You who have a night-rising servant like Hafez.
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری
Ghazal No. 448: O you who have a place in the alley of the tavern.
Book: Divan of Hafez