Ghazal No. 466: This cloak that I wear is pledged for the first wine.
غزل شماره ۴۶۶: این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
This cloak that I have is better pawned for wine
And this meaningless book is better drowned in pure wine
این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
وین دفتر بیمعنی غرق می ناب اولی
Since I wasted my life, as much as I looked
It is better to fall wasted in the corner of a tavern
چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم
در کنج خراباتی افتاده خراب اولی
Since prudence is far from dervishhood
Both a heart full of fire and eyes full of tears are better
چون مصلحت اندیشی دور است ز درویشی
هم سینه پر از آتش هم دیده پرآب اولی
I will not tell the state of the ascetic to the people
If I tell this tale, it is better with the harp and lute
من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت
این قصه اگر گویم با چنگ و رباب اولی
As long as the conditions of the heavens are like this
Desire for the cupbearer in the head and wine in hand is better
تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست
در سر هوس ساقی در دست شراب اولی
I will not part my heart from a beloved like you, indeed
If I bear a burden, it is better from the curl of that hair
از همچو تو دلداری دل برنکنم آری
چون تاب کشم باری زان زلف به تاب اولی
When you grow old, Hafez, leave the tavern
Roguery and lustfulness are better in the age of youth
چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی
رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی
Ghazal No. 466: This cloak that I wear is pledged for the first wine.
Book: Divan of Hafez