Ghazal No. 466: This cloak that I wear is pledged for the first wine.

غزل شماره ۴۶۶: این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی

This cloak that I have is better pawned for wine

And this meaningless book is better drowned in pure wine

این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی

وین دفتر بی‌معنی غرق می ناب اولی

Since I wasted my life, as much as I looked

It is better to fall wasted in the corner of a tavern

چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم

در کنج خراباتی افتاده خراب اولی

Since prudence is far from dervishhood

Both a heart full of fire and eyes full of tears are better

چون مصلحت اندیشی دور است ز درویشی

هم سینه پر از آتش هم دیده پرآب اولی

I will not tell the state of the ascetic to the people

If I tell this tale, it is better with the harp and lute

من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت

این قصه اگر گویم با چنگ و رباب اولی

As long as the conditions of the heavens are like this

Desire for the cupbearer in the head and wine in hand is better

تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست

در سر هوس ساقی در دست شراب اولی

I will not part my heart from a beloved like you, indeed

If I bear a burden, it is better from the curl of that hair

از همچو تو دلداری دل برنکنم آری

چون تاب کشم باری زان زلف به تاب اولی

When you grow old, Hafez, leave the tavern

Roguery and lustfulness are better in the age of youth

چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی

رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی