Ghazal No. 468: Who will take my message to the kings, for I am but a beggar?
غزل شماره ۴۶۸: که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی؟
Who will take a message from me, the beggar, to the kings
That in the alley of the wine sellers, two thousand Jams are in a cup
که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
که به کوی می فروشان دو هزار جم به جامی
I have become ruined and infamous, yet I still hope
That with the effort of the beloveds, I will achieve good reputation
شدهام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که به همت عزیزان برسم به نیک نامی
You who sell alchemy, cast a glance at our heart
For we have no goods and have set a trap
تو که کیمیافروشی نظری به قلب ما کن
که بضاعتی نداریم و فکندهایم دامی
Strange is the loyalty of the beloved who showed no favor
Neither a message in a letter nor a greeting with a pen
عجب از وفای جانان که عنایتی نفرمود
نه به نامهای پیامی نه به خامهای سلامی
If this wine is raw, if that companion is mature
It is a thousand times better than a thousand mature raw ones
اگر این شراب خام است اگر آن حریف پخته
به هزار بار بهتر ز هزار پخته خامی
Do not lead me astray, O Sheikh, with the beads of the rosary
For a clever bird, if it falls, will not fall into any trap
ز رهم میفکن ای شیخ به دانههای تسبیح
که چو مرغ زیرک افتد نفتد به هیچ دامی
I am ready to serve you, buy me with kindness and do not sell
For a servant rarely falls into the blessing of slavery
سر خدمت تو دارم بخرم به لطف و مفروش
که چو بنده کمتر افتد به مبارکی غلامی
Where should I take my complaint, to whom should I tell this tale
That your lips were our life and you had no permanence
به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت
که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی
Release the arrow of your eyelashes and spill Hafez's blood
For no one will take revenge on such a killer
بگشای تیر مژگان و بریز خون حافظ
که چنان کشندهای را نکند کس انتقامی
Ghazal No. 468: Who will take my message to the kings, for I am but a beggar?
Book: Divan of Hafez