Ghazal No. 469: The scent of the cupbearer came, and my passion increased.
غزل شماره ۴۶۹: أتت روائح رند الحمیٰ و زاد غرامی
The scents of the desert wanderer came and increased my longing
May my precious soul be sacrificed for the dust at the friend's door
اتت روائح رند الحمی و زاد غرامی
فدای خاک در دوست باد جان گرامی
Hearing the friend's message is happiness and well-being
Who will convey my greetings to Sa'ad
پیام دوست شنیدن سعادت است و سلامت
من المبلغ عنی الی سعاد سلامی
Come to the evening of strangers and see my tears
Like clear wine in a Syrian goblet
بیا به شام غریبان و آب دیده من بین
به سان باده صافی در آبگینه شامی
When the bird sings from the acacia tree
Do not separate the cooing of my dove from its garden
اذا تغرد عن ذی الاراک طائر خیر
فلا تفرد عن روضها انین حمامی
The day of separation from the beloved will soon end
I saw the tents' domes from the hills of the sanctuary
بسی نماند که روز فراق یار سر آید
رایت من هضبات الحمی قباب خیام
How delightful is the moment you come and I greet you
Welcome, you have come to a good place
خوشا دمی که درآیی و گویمت به سلامت
قدمت خیر قدوم نزلت خیر مقام
Your distance made me melt like the crescent moon
Although I have not fully seen your moon-like face
بعدت منک و قد صرت ذائبا کهلال
اگر چه روی چو ماهت ندیدهام به تمامی
If I am called to eternity and become a breaker of vows
My soul will not be pleased and my sleep will not be sweet
و ان دعیت بخلد و صرت ناقض عهد
فما تطیب نفسی و ما استطاب منامی
I hope to see you soon with good fortune
You joyful in command, and I as a servant
امید هست که زودت به بخت نیک ببینم
تو شاد گشته به فرماندهی و من به غلامی
Your delightful poetry, Hafez, is like a thread in honey
Which sometimes surpasses Nizami's verse in charm
چو سلک در خوشاب است شعر نغز تو حافظ
که گاه لطف سبق میبرد ز نظم نظامی
Ghazal No. 469: The scent of the cupbearer came, and my passion increased.
Book: Divan of Hafez