Ghazal No. 473: Seize the time as much as you can.
غزل شماره ۴۷۳: وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
Value time as much as you can,
The result of life, O soul, is this very moment, so you should know.
وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
The fulfillment of desires by fate has a price,
Strive to receive the joy of justice from the bounty (of fate).
کام بخشی گردون عمر در عوض دارد
جهد کن که از دولت داد عیش بستانی
When a gardener like me passes from this place, may it be forbidden to you,
If you plant a cypress other than the beloved in my place.
باغبان چو من زین جا بگذرم حرامت باد
گر به جای من سروی غیر دوست بنشانی
The repentant ascetic will be killed by the desire for wine,
O wise one, do not do a deed that brings regret.
زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت
عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی
The censor does not know this much that the Sufi's
Innate nature is like a pomegranate ruby.
محتسب نمیداند این قدر که صوفی را
جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی
Do not contend with the prayers of those who rise at night, O sweet-mouthed one,
The ring of Solomon is under the protection of one Name.
با دعای شبخیزان ای شکردهان مستیز
در پناه یک اسم است خاتم سلیمانی
Hear the advice of lovers and return through the door of joy,
For all this occupation of the transient world is not worth it.
پند عاشقان بشنو و از در طرب بازآ
کاین همه نمیارزد شغل عالم فانی
My dear Joseph is gone, O brothers, have mercy,
For from his grief, I see the strange state of the old Canaanite (Jacob).
یوسف عزیزم رفت ای برادران رحمی
کز غمش عجب بینم حال پیر کنعانی
Do not speak of libertinism before the ascetic, for one cannot tell,
The state of a hidden pain to an unacquainted physician.
پیش زاهد از رندی دم مزن که نتوان گفت
با طبیب نامحرم حال درد پنهانی
You are going, and your eyelashes are shedding the blood of people,
You are going swiftly, O dear one, I fear you will remain behind.
میروی و مژگانت خون خلق میریزد
تیز میروی جانا ترسمت فرومانی
I was wary of the arrow of your eye, but
Your archer's eyebrow takes (the heart) to the forehead.
دل ز ناوک چشمت گوش داشتم لیکن
ابروی کماندارت میبرد به پیشانی
Gather the distraught Hafez with kindness,
O curl of your tresses, the gathering place of distraction.
جمع کن به احسانی حافظ پریشان را
ای شکنج گیسویت مجمع پریشانی
If you are free from us, O hard-hearted beloved,
I will tell my state before the second Asaf (a wise vizier).
گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل
حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی
Ghazal No. 473: Seize the time as much as you can.
Book: Divan of Hafez