Ghazal No. 481: Listen to this point, that you free yourself from sorrow.

غزل شماره ۴۸۱: بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی

Listen to this advice to free yourself from sorrow

You will suffer if you do not seek sustenance

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی

خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

In the end, you will become the potter's clay

For now, think of filling the jug with wine

آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد

حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

If you are among those who long for paradise

Enjoy life with a few angel-born beings

گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است

عیش با آدمی ای چند پری زاده کنی

You cannot take the place of the greats by chance

Unless you prepare all the means for greatness

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف

مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

You will be rewarded, O king of the sweet-lipped ones

If you cast a glance at the love-stricken Farhad

اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان

گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی

When will your mind accept the stroke of grace, alas

Unless you make the scattered pages plain

خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات

مگر از نقش پراگنده ورق ساده کنی

If you leave your affairs to kindness, Hafez

How much joy you will have with God-given fortune

کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ

ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی

O morning breeze, serve Master Jalal al-Din

So that you may fill the world with lilies and free it

ای صبا بندگی خواجه جلال الدین کن

که جهان پرسمن و سوسن آزاده کنی