Ghazal No. 483: In the morning, you walk the path in a land of dreams.

غزل شماره ۴۸۳: سحرگه ره ‎روی در سرزمینی

At dawn, a traveler in a land

Was telling this riddle to a companion

سحرگه ره روی در سرزمینی

همی‌گفت این معما با قرینی

O Sufi, the wine will become clear

When it spends forty days in the bottle

که ای صوفی شراب آن گه شود صاف

که در شیشه برآرد اربعینی

God is a hundred times disgusted by that cloak

Which has a hundred idols hidden in its sleeves

خدا زان خرقه بیزار است صد بار

که صد بت باشدش در آستینی

Although chivalry is a nameless concept

Show your need to a beloved

مروت گر چه نامی بی‌نشان است

نیازی عرضه کن بر نازنینی

You will be rewarded, O owner of the harvest

If you show mercy to the gleaners

ثوابت باشد ای دارای خرمن

اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

I see no joy of life in anyone

Neither a heart's remedy nor a religious pain

نمی‌بینم نشاط عیش در کس

نه درمان دلی نه درد دینی

The hearts have become dark, may it be that from the unseen

A secluded one may light a lamp

درون‌ها تیره شد باشد که از غیب

چراغی برکند خلوت نشینی

If there is no Solomon's ring

What virtue will a seal's design give

گر انگشت سلیمانی نباشد

چه خاصیت دهد نقش نگینی

Although the custom of the good ones is short-temperedness

What if they get along with a sorrowful one

اگر چه رسم خوبان تندخوییست

چه باشد گر بسازد با غمینی

Show me the way to the tavern so I may ask

My fate from the fortune teller

ره میخانه بنما تا بپرسم

مآل خویش را از پیش بینی

Neither does Hafez have the presence of solitude's lesson

Nor does the scholar have certain knowledge

نه حافظ را حضور درس خلوت

نه دانشمند را علم الیقینی