Ghazal No. 483: In the morning, you walk the path in a land of dreams.
غزل شماره ۴۸۳: سحرگه ره روی در سرزمینی
At dawn, a traveler in a land
Was telling this riddle to a companion
سحرگه ره روی در سرزمینی
همیگفت این معما با قرینی
O Sufi, the wine will become clear
When it spends forty days in the bottle
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی
God is a hundred times disgusted by that cloak
Which has a hundred idols hidden in its sleeves
خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی
Although chivalry is a nameless concept
Show your need to a beloved
مروت گر چه نامی بینشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
You will be rewarded, O owner of the harvest
If you show mercy to the gleaners
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
I see no joy of life in anyone
Neither a heart's remedy nor a religious pain
نمیبینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
The hearts have become dark, may it be that from the unseen
A secluded one may light a lamp
درونها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
If there is no Solomon's ring
What virtue will a seal's design give
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
Although the custom of the good ones is short-temperedness
What if they get along with a sorrowful one
اگر چه رسم خوبان تندخوییست
چه باشد گر بسازد با غمینی
Show me the way to the tavern so I may ask
My fate from the fortune teller
ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی
Neither does Hafez have the presence of solitude's lesson
Nor does the scholar have certain knowledge
نه حافظ را حضور درس خلوت
نه دانشمند را علم الیقینی
Ghazal No. 483: In the morning, you walk the path in a land of dreams.
Book: Divan of Hafez