Ghazal No. 484: Unless you sit by a river, lost in desire.
غزل شماره ۴۸۴: تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
Unless you sit by the water's edge with desire
Otherwise, all the turmoil you see is from your own self
تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی
By God, you are His chosen servant
That you will not choose anyone over this long-time servant
به خدایی که تویی بنده بگزیده او
که بر این چاکر دیرینه کسی نگزینی
If I safely deliver the trust, there is no worry
Heartlessness is easy if there is no irreligion
گر امانت به سلامت ببرم باکی نیست
بی دلی سهل بود گر نبود بیدینی
Your manners and modesty made you the king of the moon-faced
Bravo to you, for you are worthy of a hundred times more
ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد
آفرین بر تو که شایسته صد چندینی
Amazing is your kindness, O flower, for you sit with thorns
Apparently, you see the time's expediency in it
عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار
ظاهرا مصلحت وقت در آن میبینی
What can I do but endure the injustice of your rival
Lovers have no choice but to be miserable
صبر بر جور رقیبت چه کنم گر نکنم
عاشقان را نبود چاره به جز مسکینی
A morning breeze rose from the garden for your love
For you are sweeter than a flower and fresher than a lily
باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست
که تو خوشتر ز گل و تازهتر از نسرینی
You see my tearful glances playing from left to right
If you sit for a moment at this sight
شیشه بازی سرشکم نگری از چپ و راست
گر بر این منظر بینش نفسی بنشینی
Hear a sincere word from this humble servant
O you who are the object of great people's truthful vision
سخنی بیغرض از بنده مخلص بشنو
ای که منظور بزرگان حقیقت بینی
A delicate one like you with a pure heart and pure nature
It is better that you do not sit with bad people
نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد
بهتر آن است که با مردم بد ننشینی
The flood of these flowing tears took Hafez's patience and heart
It reached its limit, O pupil of my eye, you see
سیل این اشک روان صبر و دل حافظ برد
بلغ الطاقه یا مقله عینی بینی
You with such delicacy and rebelliousness, O beautiful candle
You are worthy of serving Master Jalal al-Din
تو بدین نازکی و سرکشی ای شمع چگل
لایق بندگی خواجه جلال الدینی
Ghazal No. 484: Unless you sit by a river, lost in desire.
Book: Divan of Hafez