Ghazal No. 486: The nightingale sings from the branch of the cypress with the voice of a Persian rose.

غزل شماره ۴۸۶: بلبل، ز شاخ سرو، به گلبانگ پهلوی

The nightingale sang from the cypress branch in Persian melody

Last night, it sang the lesson of spiritual stations

بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی

می‌خواند دوش درس مقامات معنوی

Meaning, come, for the fire of Moses revealed a rose

So you may hear the unity lesson from the tree

یعنی بیا که آتش موسی نمود گل

تا از درخت نکته توحید بشنوی

The garden birds compose rhymes and exchange witticisms

While the master drinks and listens to Persian ghazals

مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی

تا خواجه می خورد به غزل‌های پهلوی

Jamshid took nothing from the world but the tale of the cup

Beware, do not attach your heart to worldly possessions

جمشید جز حکایت جام از جهان نبرد

زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی

Hear this strange tale of reversed fortune

The beloved killed us with Jesus-like breaths

این قصه عجب شنو از بخت واژگون

ما را بکشت یار به انفاس عیسوی

Happy is the time of the mat, begging, and peaceful sleep

For this joy is not suitable for the king's throne

خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن

کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی

Your eye's flirtation ruined people's homes

May your intoxication never end, for you walk beautifully drunk

چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد

مخموریت مباد که خوش مست می‌روی

How beautifully the old farmer said to his son

O light of my eyes, you will reap nothing but what you sow

دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر

کای نور چشم من به جز از کشته ندروی

Unless the cupbearer gave Hafez extra duties

So that the curls of the dervish's turban became disheveled

ساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد

کاشفته گشت طره دستار مولوی