Ghazal No. 486: The nightingale sings from the branch of the cypress with the voice of a Persian rose.
غزل شماره ۴۸۶: بلبل، ز شاخ سرو، به گلبانگ پهلوی
The nightingale sang from the cypress branch in Persian melody
Last night, it sang the lesson of spiritual stations
بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
میخواند دوش درس مقامات معنوی
Meaning, come, for the fire of Moses revealed a rose
So you may hear the unity lesson from the tree
یعنی بیا که آتش موسی نمود گل
تا از درخت نکته توحید بشنوی
The garden birds compose rhymes and exchange witticisms
While the master drinks and listens to Persian ghazals
مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی
تا خواجه می خورد به غزلهای پهلوی
Jamshid took nothing from the world but the tale of the cup
Beware, do not attach your heart to worldly possessions
جمشید جز حکایت جام از جهان نبرد
زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی
Hear this strange tale of reversed fortune
The beloved killed us with Jesus-like breaths
این قصه عجب شنو از بخت واژگون
ما را بکشت یار به انفاس عیسوی
Happy is the time of the mat, begging, and peaceful sleep
For this joy is not suitable for the king's throne
خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن
کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی
Your eye's flirtation ruined people's homes
May your intoxication never end, for you walk beautifully drunk
چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد
مخموریت مباد که خوش مست میروی
How beautifully the old farmer said to his son
O light of my eyes, you will reap nothing but what you sow
دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر
کای نور چشم من به جز از کشته ندروی
Unless the cupbearer gave Hafez extra duties
So that the curls of the dervish's turban became disheveled
ساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد
کاشفته گشت طره دستار مولوی
Ghazal No. 486: The nightingale sings from the branch of the cypress with the voice of a Persian rose.
Book: Divan of Hafez