Ghazal No. 495: Drink wine and scatter flowers, what else do you seek from life?

غزل شماره ۴۹۵: می خواه و گل‌افشان کن، از دهر چه می‌جویی؟

Drink wine and scatter roses, what do you seek from life?

The rose said this at dawn, O nightingale, what do you say?

می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی

این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

Take your seat in the rose garden so that the beloved and the Saqi

You kiss the lips and cheeks, drink wine, and smell the roses

مسند به گلستان بر تا شاهد و ساقی را

لب گیری و رخ بوسی می نوشی و گل بویی

Walk gracefully like the boxwood and head to the rose garden

So that the cypress learns from your stature how to be charming

شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن

تا سرو بیاموزد از قد تو دلجویی

To whom will your smiling bud give fortune?

O elegant branch of the rose, for whom are you blooming?

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد

ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی

Today, when your market is bustling with buyers

Seize the moment and store a treasure of goodness

امروز که بازارت پرجوش خریدار است

دریاب و بنه گنجی از مایه نیکویی

Like a beautiful candle in the path of the wind

Tie the side of artistry from the beautiful candle

چون شمع نکورویی در رهگذر باد است

طرف هنری بربند از شمع نکورویی

That lock of hair, each curl of which is worth a hundred Chinese musk pouches

It would be pleasant if its fragrance were from good character

آن طره که هر جعدش صد نافه چین ارزد

خوش بودی اگر بودی بوییش ز خوش خویی

Every bird has come to the king's garden with a melody

The nightingale with its music, Hafez with his ghazal-saying

هر مرغ به دستانی در گلشن شاه آمد

بلبل به نواسازی حافظ به غزل گویی