No. 24 - Saqi-Nama 9: If I am to perish in drunken ecstasy - Let it be in the way of the intoxicated, as I return to the soil.

شماره ۲۴ - ساقی‌نامه ۹: من ار زآن که گردم به مستی هلاک - به آیین مستان بریدم به خاک

If I perish from the drunkenness of ecstasy

According to the way of the drunkards, I will be cut off and laid to rest

من ار زآن که گردم به مستی هلاک

به آیین مستان بریدم به خاک

Place me in a coffin made of vine wood

Make my way to the path of the tavern, dust me

به تابوتی از چوب تاکم کنید

به راه خرابات خاکم کنید

Give me the water of the tavern for my cleansing

Then place me drunk upon your shoulders

به آب خرابات غسلم دهید

پس آنگاه بر دوش مستم نهید

Do not pour anything on my grave except wine

Do not bring anything to mourn me except the lute

مریزید بر گور من جز شراب

میارید در ماتمم جز رباب

But on the condition that in my death

No one cries except the musician and the harpist

ولیکن به شرطی که در مرگ من

ننالد به جز مطرب و چنگ زن

O Hafez, do not turn away from the ecstasy

For the king will not seek tribute from the ruin

تو خود حافظا سر ز مستی متاب

که سلطان نخواهد خراج از خراب

This poem is included in the book *Safineh-ye Hafez*, edited by Brigadier Masoud Janti Ataei, among the poems attributed to Hafez.

این شعر در کتاب سفینهٔ حافظ به سعی و اهتمام سرتیپ مسعود جنتی عطایی در زمرهٔ ساقی‌نامه‌های منتسب به حافظ آمده است.

Although the tone and language of the poem suggest that it most likely is not from Hafez.

هر چند لحن و زبان شعر نشان می‌دهد که این شعر به احتمال بالا از حافظ نیست.