No. 31: With every breath, I cry out from the pain of your absence - Alas. *(Attributed to several poets)
شماره ۳۱: می‌زنم هر نفس از دست فراقت فریاد - آه اگر ناله زارم نرساند به تو باد *(منتسب به چند نفر)
With every breath, I cry out from the pain of your separation,
Alas, if the wind does not carry my lament to you.
می‌زنم هر نفس از دست فراقت فریاد
آه اگر نالهٔ زارم نرساند به تو باد
What can I do if I do not lament and cry out?
In your separation, I am in such a state that no ill-wisher should be.
چه کنم گر نکنم ناله و فریاد و فغان
در فراق تو چنانم که بداندیش مباد
Day and night, I eat grief and blood, and why shouldn't I?
Since I am far from seeing you, with what should I be happy?
روز و شب غصه و خون می‌خورم و چون نخورم
چون ز دیدار تو دورم به چه باشم دلشاد
Since you, the burnt-hearted one, became distant from my eyes,
Many a bloody spring has the heart opened from the eye.
تا تو از چشم من سوخته دل دور شدی
ای بسا چشمهٔ خونین که دل از دیده گشاد
Hafez, the heartbroken, is immersed in your memory day and night,
While you are completely free from this heartbroken servant.
حافظ دلشده مستغرق یادت شب و روز
تو از این بندهٔ دل رفته به کلی آزاد
No. 31: With every breath, I cry out from the pain of your absence - Alas. *(Attributed to several poets)
Book: Divan of Hafez