No. 32: Your love is not trivial to be cast out from the heart. *(Attributed to several poets)
شماره ۳۲: عشقت نه سرسریست که از دل به در شود - مهرت نه عارضیست که جای دگر شود *(منتسب به چند نفر)
Your love is not superficial to be cast out of my heart
Your affection is not temporary to settle elsewhere
عشقت نه سرسریست که از دل به در شود
مهرت نه عارضیست که جای دگر شود
Your love is within me, and your affection in my heart
It came with my milk and will depart with my soul
عشق تو در درونم و مهر تو در دلم
با شیر اندر آمد و با جان به در شود
The pain of love is such that in its remedy
The more you try, the worse it becomes
دردیست درد عشق که اندر علاج آن
هرچند سعی بیش نمایی بَتَر شود
Now I am the one in this city every night
Whose cries rise to the pinnacle of the heavens
اینک یکی منم که در این شهر هر شبی
فریاد من ز ذَروهٔ افلاک بر شود
Even if I shed my tears into Zayandeh Rud
The fields of Iraq will be watered in a single day
با آنکه گر سرشک فشانم به زندهرود
کشت عراق جمله به یک روز تر شود
One day, my tears won't suffice for my sorrow
Unless my eye is aided by the blood of my liver
روزی به خرج غم نکند اشک من وفا
گر دستگیر دیده نه خون جگر شود
Your response is bitter, but what does it matter to me?
With your hand, it passes and turns to sugar on your lips
تلخ است پاسخ تو ولیکن مرا چه غم
با دست، بگذرد به لبانت شکر شود
Praise be to God that my heart is not your hair
To be disheveled by every passing breeze
مِنَّت خدایْ را که دل من نه زلف توست
تا هر نفس به بادی زیر و زبر شود
One cannot distinguish the hair of your waist from the hair of your locks
When your waist encircles you like a ring
نتوان شناخت موی میانت ز موی زلف
گاهی که همچو حلقه به گردت کمر شود
If the memory of your lips reaches the pen's tongue
It turns to honey, and the pen becomes sugarcane
یاد لب تو گر برود بر زبان کلک
گردد مدام شهد و قلم نیشکر شود
The rose would be musk-scented if it carried your hair's fragrance
If for one night it accompanies the morning breeze
گل مشک ریز باشد اگر بوی زلف تو
یک شب به لطف همره باد سحر شود
Yesterday, within your locks, I saw the face of the beloved
In a form that the moon's circumference became its knot
دی در میان زلف بدیدم رخ نگار
بر هیئتی که عقده محیط قمر شود
I said, shall I begin with a kiss? She said, no
Wait until the moon exits Scorpio
گفتم که ابتدا کنم از بوسه؟ گفت نه
بگذار تا که ماه ز عقرب به در شود
I asked, how many ways shall I explain before you?
If your heart inclines to virtue and art
گفتم که چند گونه به پیشت بیان کنم
گر میل خاطر تو به فضل و هنر شود
She said, what is this habit of yours, from morning till night
That your idle chatter gives me a headache
گفت این چه عادت است که هرروز تا به شب
از هرزه گفتن تو مرا درد سر شود
You bring virtue and art as gifts to the beloved
But what kind of man behaves like a fool this way?
فضل و هنر به تحفهٔ معشوق میبری
خود مرد کی بود که بدین گونه خر شود
Gold is what turns your deeds into gold, but
This too depends on your fortune, if it ever happens
زر باشد آنکه کار تو چون زر کند ولی
این هم به طالع تو همانا اگر شود
The state of this servant's poverty is such
That even the ruler of the world will hear of it
احوال بینوایی بنده بر این نسق
چندان بود که صدر جهان را خبر شود
O soul of the world, the generous one, Mir-e-Izz-e-Din
Whose servitude makes even the heavens significant
جان جهان جهانِ کرم میر عزّ دین
کز بندگیش کار فلک معتبر شود
No. 32: Your love is not trivial to be cast out from the heart. *(Attributed to several poets)
Book: Divan of Hafez