No. 39: This abode is a place of presence and a garden of peace.
شماره ۳۹: جای حضور و گلشن امن است این سرای - زین در به شادمانی و عیش و طرب در آی
This abode is a place of presence and a safe flower garden,
Enter through this door with joy, pleasure, and merriment.
جای حضور و گلشن امن است این سرای
زین در به شادمانی و عیش و طرب در آی
O stately palace, from what earth are you made? That is terraced,
In the branches of your flower garden is the shadow of the Homa bird.
ای کاخ دولتی ز چه خاکی؟ که مدرج است
در شاخسار گلشن تو سایهٔ همای
Every morning, in the air of your doorway, he performs the morning prayer,
Jamshid (with) the throne of the sky (and) with the world-revealing cup.
هر صبح در هوای درت میکند صبوح
جمشید تخت چرخ به جام جهاننمای
Your auspicious new flower gives life to the meadow,
The curl of your violet (hair) unties the knots for the morning breeze.
فرخنده نوگل تو چمن را حیاتده
جعد بنفشهٔ تو صبا را گرهگشای
The sun, in desire for you, dances like a mote of dust,
Jamshid, in your sanctuary, (stands) like a servant.
خورشید در هوای تو چون ذره پایکوب
جمشید در حریم تو چون بندگان بپای
Hafez, reside at his court and live in pleasure,
For in paradise, there is no place better than this corner.
حافظ مقیم درگه او باش و عیش کن
کاندر بهشت بهتر از این گوشه نیست جای
No. 39: This abode is a place of presence and a garden of peace.
Book: Divan of Hafez