No. 41: It would be kind if you do not hide your face from beggars. *(Attributed to several)

شماره ۴۱: لطف باشد گر نپوشى از گداها، روت را - تا به کام دل ببیند دیده ما، روت را *(منتسب به چند نفر)

It would be kind if you do not hide your face from the beggars

So that our eyes may see your face to their heart's content

لطف باشد گر نپوشى از گداها، روت را

تا به کام دل ببیند دیدهٔ ما، روت را

Like Harut, we are constantly in the torment of love

If only our eyes had never seen your face

همچو هاروتیم دایم در بلاى عشق زار

کاشکى هرگز ندیدى دیدهٔ ما، روت را

When did you become Harut, trapped in the well of her chin

If you had not spoken a word of her beauty to us

کى شدى هاروت در چاه زنخدانش اسیر

گر نگفتى شمه‌اى از حسن او ماروت را

The scent of roses arose, as if your face was in the meadows

The nightingales are intoxicated, as if they have seen your face like us

بوى گل برخاست گویى در چمن‌ها، روت بود

بلبلان مستند گویى دیده چون ما، روت را

Until when will it endure the bitterness of your separation, O beloved

Show your face so that our Hafez may see it

تا به کى با تلخى هجر تو سازد اى صنم

روى بنما تا ببیند حافظ ما، روت را