No. 41: It would be kind if you do not hide your face from beggars. *(Attributed to several)
شماره ۴۱: لطف باشد گر نپوشى از گداها، روت را - تا به کام دل ببیند دیده ما، روت را *(منتسب به چند نفر)
It would be kind if you do not hide your face from the beggars
So that our eyes may see your face to their heart's content
لطف باشد گر نپوشى از گداها، روت را
تا به کام دل ببیند دیدهٔ ما، روت را
Like Harut, we are constantly in the torment of love
If only our eyes had never seen your face
همچو هاروتیم دایم در بلاى عشق زار
کاشکى هرگز ندیدى دیدهٔ ما، روت را
When did you become Harut, trapped in the well of her chin
If you had not spoken a word of her beauty to us
کى شدى هاروت در چاه زنخدانش اسیر
گر نگفتى شمهاى از حسن او ماروت را
The scent of roses arose, as if your face was in the meadows
The nightingales are intoxicated, as if they have seen your face like us
بوى گل برخاست گویى در چمنها، روت بود
بلبلان مستند گویى دیده چون ما، روت را
Until when will it endure the bitterness of your separation, O beloved
Show your face so that our Hafez may see it
تا به کى با تلخى هجر تو سازد اى صنم
روى بنما تا ببیند حافظ ما، روت را
No. 41: It would be kind if you do not hide your face from beggars. *(Attributed to several)
Book: Divan of Hafez