Come, let us scatter flowers and pour wine into the goblet
Let us shatter the sky and create a new design.

If sorrow gathers an army to shed the blood of lovers
I and the wine-server will charge together and destroy its foundation.

Pour rosewater into the goblet of purple wine
Let us sprinkle sugar on the fragrant breeze.

While a pleasant river is at hand, strike up a cheerful melody
Let us dance and sing ghazals and toss our heads.

Sabā, scatter the dust of our existence at the feet of that exalted one
So that that beautiful king may cast his gaze upon our scene.

One boasts of reason, another weaves ecstatic utterances
Come, let us cast these judgments before the judge.

If you desire the Garden of Eden, come with us to the tavern
For we will one day cast your burden at the pool of Kawthar.

They do not engage in eloquence and sweet singing in Shiraz
Come, Hafez, let us cast ourselves into another realm.

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد

من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم

نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم

چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش

که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم

صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز

بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم

یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد

بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم

بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه

که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم

سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز

بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم