First Ghazal from Hafez

By @admin | poet: Hafez Shirazi

اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها

که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها

***

به بویِ نافه‌ای کآخر صبا زان طُرّه بُگشاید

ز تابِ جَعدِ مُشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

***

مرا در منزلِ جانان چه اَمنِ عیش، چون هر دَم

جَرَس فریاد می‌دارد که بَربندید مَحمِل‌ها

***

به مِی سجّاده رنگین کُن گَرَت پیرِ مُغان گوید

که سالِک بی‌خبر نَبْوَد ز راه و رسمِ منزل‌ها

***

شبِ تاریک و بیمِ موج و گِردابی چنین هایل

کجا دانند حالِ ما سبکبارانِ ساحل‌ها؟

***

همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخر

نهان کِی مانَد آن رازی کَزو سازند مَحفِل‌ها؟

***

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ

مَتٰی ما تَلْقَ مَنْ تَهْویٰ دَعِ الدُّنْیا و اَهْمِلْها

***

Description:

First Ghazal from Hafez Shirazi

The Translation:

O wine-server, bring a cup and pass it round,
For love seemed easy at first, but now troubles abound.

The scent of musk that the breeze steals from her curls,
Has caused much bloodshed in hearts.

What peace can I find in my beloved's abode,
When the bell cries out every moment, "Seal up the palanquins!"

If the old Sufi tells you to stain your prayer mat with wine,
Know that the traveler is not unaware of the path and customs of the destination.

In this dark night, with fear of the waves and such a mighty whirlpool,
How can the carefree ones on the shore know our state?

All my actions, due to self-will, ended in disgrace,
Can a secret remain hidden when it becomes the topic of gatherings?

If you desire her presence, do not be absent from her, Hafez,
When have we ever found what we desired? Let go of the world and neglect it.