If that fair-handed one would write a letter to us
The pages of our destiny would not be blank

Although separation often bears the fruit of union
Oh gardener of the world, I wish you had not sown this seed

Forgiveness is the immediate reward for one who here
Has a helper like a houri and a palace like paradise

One cannot enjoy luxury on the bench of love
Since there is no golden pillow, let's make one of mud

Do not sell the garden of Arm and the pride of Shedad
For a bottle of wine and a kiss of lips

How long will you grieve over the world, O wise heart?
It is a pity that goodness should become ugly through love

The filth of the robe is the ruin of the world
Where is the path of a pure-hearted lover?

Why did you let go of the ends of your hair, Hafez?
Such was fate, what could you do?

آن غالیه‌خط گر سوی ما نامه نوشتی

گردون ورق هستی ما درننوشتی

هرچند که هجران ثمر وصل برآرد

دهقان جهان کاش که این تخم نکِشتی

آمرزش نقد است کسی را که در این جا

یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

در مصطبه عشق تنعم نتوان کرد

چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی

مفروش به باغ ارم و نخوت شداد

یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی

تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا

حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

آلودگی خرقه خرابی جهان است

کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی

از دست چرا هِشت سرِ زلف تو حافظ

تقدیر چنین بود، چه کردی که نهِشتی ؟