Who will carry this prayer to the sultan's servants? Ghazal 6 by Hafez

By @hamed | poet: Hafez Shirazi

به ملازمانِ سلطان، که رساند، این دعا را؟

که به شُکرِ پادشاهی، زِ نظر مَران، گدا را.

***

ز رقیبِ دیوسیرت، به خدای خود، پناهم.

مَگَر آن شهابِ ثاقب، مددی دهد، خدا را!

***

مُژِه‌یِ سیاهتَ ارْ کرد به خونِ ما اشارت،

ز فریبِ او بیندیش و غلط مکن، نگارا.

***

دلِ عالمی بِسوزی چُو عِذار بَرفُروزی.

تو از این چه سود داری، که نمی‌کنی مدارا؟

***

همه‌شب در این اُمیدم، که نسیم صبحگاهی،

به پیام آشنایان، بنوازد آشنا را.

***

چه قیامت است، جانا، که به عاشقان نمودی؟

دل و جان فدای رویت، بنما عِذار، ما را.

***

به خدا، که جرعه‌ای دِه تو به حافظ سحرخیز؛

که دعایِ صبحگاهی، اثری کند، شما را.

***

Description:

English Translation:

Who will carry this prayer to the sultan's servants?
That in gratitude for his kingship, he might not ignore the beggar.

I seek refuge in God from my evil-hearted rival.
Perhaps that piercing comet will send help from God!

If your dark eyelashes hint at our blood,
Beware of their deceit, my love, and do not err.

You burn the hearts of a world with your snow-white cheeks.
What good does it do you to show no mercy?

All night I hope that the morning breeze,
Will bring tidings of my beloved to my beloved.

What a doomsday it is, my dear, that you have created for lovers!
My heart and soul are sacrificed to your face, reveal your face to us.

By God, give a sip to the early-rising Hafez,
So that his morning prayer may have an effect on you.