Hekayat 17 from Chapter 2 of Golestan of Saadi

Posted on September 07, 2024 by @hamed 3 0

English Translation for Hekayat

A barefoot pedestrian joined the caravan to Hejaz from Kufa and accompanied us without any provisions.

He walked gracefully and said:

"Neither am I mounted on a mule, nor am I burdened like a camel

Neither am I a lord of subjects, nor a servant of a king

I have no worry for what exists, nor anxiety for what is lost

I breathe easily and live my life."

A camel rider said to him, “O dervish, where are you going? Turn back, for you will die in hardship.” He did not listen and stepped into the desert and went on.

When we reached Nakhlah Mahmood, the wealthy man met his end. The dervish came to his bedside and said, “We did not die in hardship, but you died on a camel.”

Someone wept all night at the bedside of a sick person

When morning came, he died, and the sick person lived

Many a swift horse has remained behind

While a lame donkey has reached the destination

We have buried many healthy ones in the ground

While the wounded did not die.

 

متن حکایت

پیاده‌ای سر و پا برهنه با کاروانِ حجاز از کوفه به در آمد و همراهِ ما شد و معلومی نداشت؛

خرامان همی‌رفت و می‌گفت:

«نه به اَسْتَر بَر، سوارم نه چو اشتر زیر بارم

نه خداوندِ رعیّت نه غلامِ شهریارم

غمِ موجود و پریشانیِ مَعدوم ندارم

نفسی می‌زنم آسوده و عمری می‌گذارم»

اشتر سواری گفتش: ای درویش کجا می‌روی؟! برگرد که به سختی بمیری. نشنید و قدم در بیابان نهاد و برفت.

چون به نَخْلهٔ محمود در رسیدیم، توانگر را اجل فرا رسید. درویش به بالینش فراز آمد و گفت: «ما به سختی بنمردیم و تو بر بُختی بمردی.»

شخصی همه شب بر سرِ بیمار گریست

چون روز آمد، بمرد و بیمار بزیست

ای بسا اسبِ تیزرو که بماند

که خرِ لنگْ جان به منزل برد

بس که در خاک تندرستان را

دفن کردیم و زخم‌خورده نمرد