Hekayat 19 from Chapter 3 of Golestan of Saadi

Posted on September 09, 2024 by @hamed 5 0

English Translation for Hekayat

One of the kings, along with a few of his close companions, was hunting in the winter and found themselves far from any habitation as night fell. They saw a peasant’s house.

The king said: “Let us spend the night there to avoid the cold.”

One of the ministers said: “It is not fitting for the king to seek refuge in a peasant’s house. Let us set up a tent here and make a fire.”

The peasant heard about this. He prepared some provisions, brought them forward, kissed the ground, and said: “The high status of the king has not descended, but rather, the status of the peasant has been elevated.”

The king found his words pleasing and moved to his house for the night. In the morning, he bestowed gifts and blessings upon him. It was heard that the peasant walked a few steps beside the king’s stirrup, saying:

"The king’s grandeur and majesty were not diminished,

By his attention to the peasant’s humble abode.

The peasant’s cap reached the sun,

When a king like you cast his shadow over it."

متن حکایت

یکی از ملوک با تنی چند خاصان در شکارگاهی به زمستان از عمارت دور افتادند، تا شب در‌آمد، خانهٔ دهقانی دیدند.

مَلِک گفت: شب آنجا رَویم تا زحمتِ سرما نباشد.

یکی از وزرا گفت: لایقِ قدرِ پادشاه نیست به خانهٔ دهقانی اِلْتِجا کردن، هم‌ اینجا خیمه زنیم و آتش کنیم.

دهقان را خبر شد. ما‌حَضَری ترتیب کرد و پیش آورد و زمین ببوسید و گفت: قدرِ بلندِ سلطان نازل نشدی ولیکن نخواستند که قدرِ دهقان بلند گردد.

سلطان را سخن گفتنِ او مطبوع آمد، شبانگاه به منزلِ او نَقل کردند. بامدادانش خِلْعَت و نعمت فرمود. شنیدندش که قدمی چند در رکابِ سلطان همی‌رفت و می‌گفت:

ز قدر و شوکتِ سلطان نگشت چیزی کم

از التفات به مهمان‌سرایِ دهقانی

کلاه‌گوشهٔ دهقان به آفتاب رسید

که سایه بر سرش انداخت چون تو سلطانی