Hekayat 4 from Chapter 3 of Golestan of Saadi
English Translation for Hekayat
One of the kings of Persia sent a skilled physician to serve the Prophet Muhammad, peace be upon him.
The physician stayed in the land of the Arabs for a year, but no one came to him for treatment or sought his medical advice.
He approached the Prophet and complained: “I was sent to treat your companions, but during this time, no one has paid any attention to me or sought my services.”
The Prophet, peace be upon him, said: “These people have a way of life such that they do not eat until they are hungry, and when they eat, they stop before they are full.”
The physician said: “This is the cause of their health.”
He kissed the ground and departed.
A wise man begins to speak
Or reaches for a morsel,
Only when silence would cause harm
Or hunger would bring pain.
Thus, his words are wisdom,
And his eating brings health.
متن حکایت
یکی از ملوکِ عَجَم طبیبی حاذق به خدمتِ مصطفی، صلّی الله‌ُ عَلَیْه‌ِ و سَلَّمَ، فرستاد.
سالی در دیارِ عرب بود و کسی تَجْرِبه پیشِ او نیاورد و معالجه از وی در‌نخواست.
پیشِ پیغمبر آمد و گله کرد که: مر این بنده را برای معالجتِ اصحاب فرستاده‌اند و در این مدّت کسی التفاتی نکرد تا خدمتی که بر بنده معیَّن است، به جای آوَرَد.
رسول، علیه‌السّلام، گفت: این طایفه را طریقتی است که تا اشتها غالب نشود، نخورند و هنوز اشتها باقی بُوَد که دست از طعام بدارند.
حکیم گفت: این است موجبِ تندرستی.
زمین ببوسید و برَفت.
سخن آنگه کُنَد حکیم آغاز
یا سرانگشت سویِ لقمه، دراز
که ز ناگفتنش خلل زاید
یا ز ناخوردنش به جان آید
لا‌جَرَم حکمتش بوَد، گفتار
خوردنش تندرستی آرَد بار
