Hekayat 41 from Chapter 2 of Golestan of Saadi
English Translation for Hekayat
Listen to this story that took place in Baghdad:
The banner and the curtain had a disagreement.
The banner, covered in dust from the road and weary from travel,
Said to the curtain in a reproachful manner:
"You and I are both servants,
Slaves of the Sultan’s court.
I have not rested for a moment from service,
Always traveling, day and night.
You have not experienced hardship or siege,
Nor the desert, wind, dust, and grime.
My steps are ahead in effort,
So why is your honor greater?
You are among the beautiful servants,
With jasmine-scented slaves.
I am in the hands of apprentices,
Bound and wandering in travel."
The curtain replied: "I rest my head on the threshold,
Not like you, who raise your head to the sky.
Whoever raises his head in vain,
Throws himself into trouble."
متن حکایت
این حکایت شنو که در بغداد
رایت و پرده را خلاف افتاد
رایت از گردِ راه و رنجِ رکاب
گفت با پرده از طریقِ عتاب:
من و تو هر دو خواجهتاشانیم
بندهٔ بارگاهِ سلطانیم
من ز خدمت دمی نیاسودم
گاه و بیگاه در سفر بودم
تو نه رنج آزمودهای نه حصار
نه بیابان و باد و گرد و غبار
قدمِ من به سعی پیشتر است
پس چرا عزّتِ تو بیشتر است؟
تو برِ بندگان مهرویی
با غلامانِ یاسمن بویی
من فتاده به دستِ شاگردان
به سفر پایبند و سرگردان
گفت: من سر بر آستان دارم
نه چو تو سر بر آسمان دارم
هر که بیهوده گردن افرازد
خویشتن را به گردن اندازد